Inside Philippine politics & beyond

My sketch of Philippines’ most wanted man – communist leader Jose Maria Sison

Share:
LinkedIn0
Pinterest0

By Raïssa Robles

It was my first time to interview and meet Jose Maria Sison – the nemesis of the dictator Ferdinand Marcos – and the nagging problem of all five presidents since.

I wanted to gauge the man. We ended up talking for over nine hours.

Below is just a rough sketch of him.

At one point in the interview, I blurted out to Professor Sison that many Filipinos are tired of the armed revolution and I expressed the wish that a different way could be found to institute drastic social and political reforms in Philippine society without bloodshed.

I expressed this wish because almost every week, as a journalist, I get reports of deaths of government soldiers and New People’s Army (NPA) rebels. Only the rank and file on both sides seem to be dying.

I also told Prof. Sison that I wished he could be in the Philippine Senate.

I do not know, though, if the country is ready to have a Sison in the Senate. Many Filipinos are still rabidly anti-communist.

If rightist rebels like Senator Antonio Trillanes can find a place in the political arena, why not lefist rebels?

Philippines’ most wanted man still believes in the revolutionary struggle

Exiled Communist Party of the Philippines founder Jose Maria Sison has been a political refugee in the Netherlands for nearly 28 years

PUBLISHED : Sunday, 26 July, 2015, 4:34pm
UPDATED : Sunday, 26 July, 2015, 4:35pm

Raissa Robles in Utrecht, The Netherlands

In a working-class Dutch neighborhood in Utrecht a few minutes walk from the central train station stands a small shop that looks abandoned from the outside. There’s nothing to indicate that behind the nondescript door and smudged glass window is the headquarters of the Philippines’ most wanted man, exiled Communist Party of the Philippines (CPP) founder Jose Maria Sison.

Its shabbiness, beside a costume rental shop and a store selling party favours, masks bold ambition: to take over the reins of government and install a socialist society in the Philippines.

To read the rest, please click on this link.

Comments

  1. As an addition to my post #37:
    (Tagalog Translation)

    BAKIT HINDI KO IBOBOTO SI JOJO BINAY

    Ang mga komentaryo nina Randy David at Sara Soliven de Guzman sa mga malalaking pahayagan ay nagbibigay sa atin ng magandang larawan ng isang pamumuno ni Binay bilang pangulo – ito’y magiging isang sakuna. Ang problema kasi, ay ang karaniwang Pilipino ay hindi nagbabasa o nakakaintindi ng kanilang mga sulating analytical, o ginagamit ang pag-iisip. Gayunpaman, sumasangayon ako sa kanila 100%, hindi lamang dahil naniniwala ako sa kanilang sanaysay, pero dahil nakatrabaho ko si Binay dati at samakatuwid, meron akong personal na kaalaman kung paano siya mag-isip at paano siya kumilos. At dahil dito hindi ko siya iboboto pagdating ng 2016.

    Nakilala ko si Jojo Binay nang personal simula nang kami ay nag-aaral pa sa kolehiyo sa UP Diliman. Kasapi siya ng fraternity kung saan miyembro ang isa sa aming kapitbahay sa Area 1 kung saan ako lumaki. Madalas siyang pumunta sa kapitbahay namin at doon ko siya nakilala. Pagkatapos ng kolehiyo, 1986 na noong makita kong muli si Binay nang inappoint siya ni dating Pangulong Cory Aquino bilang acting mayor ng Makati at nang malaon at kasabayan, bilang Gobernador ng Metro Manila. Dahil ang trabaho ko sa Metro Manila Commission, nakipagpulong ako kay Binay nang regular, madalas tinutulungan ko siya sa kanyang mga pagpupulong sa mga mayor ng Metro Manila at matataas na opisyal ng mga pambansang ahensya. Sa maraming okasyon, kinailangan ko siyang samahan sa mga site inspection sa umaga at maging mga pagpupulong sa gabi.

    Naputol ang pakikipagtrabaho ko kay Binay nang magresign ako sa gobyerno at tinanggap ko ang imbitasyon ng United Nations kung saan nagtrabaho ako sa ibang bansa mula 1990 hanggang 2004. Sa pagbabalik bayan ko, binuhay naming muli ang aming ugnayan. Mula 2004 hanggang ilang taon na ang nakaraan, kinuha ng Makati ang serbisyo ng sarili kong consulting firm, CONCEP,para sa mga proyekto nito gaya ng Makati Pabahay Project, Makati Development Agenda for the 21st Century, Jupiter Street Urban Renewal Plan, MACDA Housing Project, Barangay Rizal Disaster Oriented Urban Redevelopment, at ang Makati Poblacion Heritage Conservation Program. Sa aking pagtatrabaho sa mga proyektong ito, kinailangan kong makisalamuha kay Binay nang madalas na siyang nagbigay sa akin ng mas malalim na pananaw sa paraan ng kanyang pag-iisip at paano siya nagtatrabaho bilang isang opisyal.

    Base rito, kumbinsido akong si Binay ay hindi ang uri ng pangulo na iboboto ko pagdating ng 2016 sa mga sumusunod na kadahilanan:

    1. Kakaibiganin ka nya kung matutulungan mo siyang abutin ang kanyang personal na mga hangarin, at hindi siya magdadalawang-isip na ibasura ka kapag wala ka nang silbi sa kanya. Magaling siyang mambola ng mga taong kaya nyang gamitin para sa mga personal nyang ambisyon. Ngunit kapag wala na kayong gamit sa kanya, o ayaw mo nang makipagtrabaho sa kanya, handa siyang alisin ka at gagawan ka nya ng kwento at mga gawa-gawang rason.

    2. Ipinanganak siyang sinungaling. Napulido nya ang pagtingin nang diretso sa iyong mga mata at magsinungaling na hindi kumukurap. Ang mga patalastas na pulitikal niya ay pawang kasinungalingan. Sa pagpapahayag na gagawin nya sa buong bansa ang ginawa niya sa Makati, gumagawa siya ng pag-asa na sadyang manlinlang ng mga tao. Ang karaniwang pananaw ng mga tao sa Makati ay isa itong first world city (katulad ng mga nakikita sa mga mauunlad na bansa) – matataas na opisina at condominium, magagarang mall, magagandang liwasan, at maraming trabaho. Ngunit, yan ang Makati na ginawa ng mga Ayala na bumubuo lamang ng 6 sa 33 barangay ng Makati. Pinapaniwala niya ang mga tao na kaya nyang baguhin ang buong bansa gaya ng Makati na itinaguyod ng mga Ayala. Alam nyang hindi ito totoo. Wala siyang ginawa na nakatulong sa paglago ng Makati ng mga Ayala, at alam niyang hindi nya ito kayang gayahin kahit saan.

    3. Nais niyang magpatuloy ang pag-asa ng mga tao sa kanya, lalo na ng mga mahihirap. Hindi siya naniniwala sa tunay na paglago na nakakaangat ng kabuhayan at trabaho ng mga mahihirap. Sinasalamin nito ang dole-out approach (o yung mga libreng serbisyo) ng Makati sa urban management, gaya ng mga programang edukasyon at pangkalusugan. Ang mensahe ng mga patalastas na pulitikal niya ay nagsasabing itong dole-out system ay maaaring gayahin sa buong bansa. Alam nyang kaya lang ito nagagawa sa Makati ay dahil ang lungsod ay ang may pinakamalaking kita sa lahat ng mga LGU, na dahil na rin sa mga libu-libong pinakamalalaking kumpanya na nakalagak sa parte ng Makati ng mga Ayala.

    4. Gusto niya ng ganap na control sa lahat ng mga programa at proyekto. Kinakailangan ng direktang approval ni Binay ang mga programa at proyekto ng mga departamento sa ilalim ng lungsod ng Makati. Kaya, sa taunang budget ng Makati, karamihan kung hindi lahat ng programa at proyekto ay nakalista sa ilalim ng Opisina ng Mayor, at siya lamang ang maaaring mag-authorize ng pagrelease ng budget. Nagtaguyod din si Binay ng Sistema na pinagsasama-sama ang kita ng lahat ng mga barangay sa Makati at direktang kumukontrol ng pag-apruba ng mga budget at pagrelease ng budget sa lahat ng mga proyektong pambarangay. Ngunit tingnan niyo ang karamihan ng mga barangay – mula Kasilawan, Tejeros, Sta.Cruz, Singkamas, Bangkal, Guadalupe Viejo, Pitogo, Pinagkaisahan, Guadalupe Nuevo, lahat ng barangay na nagtatapos sa EMBO, at kahit ang sarili niyang San Antonio. Malala ang kahirapan sa mga lugar na ito na ang pag-aabot ng pera sa mga pamilyang apektado sa buong termino niya bilang Mayor, maging ng kanyang asawa, at anak, ay walang tunay na naitulong sa pagpapababa o pagbura ng kahirapan.

    5. Ang mga maka-masa nyang aksyon ay puro palabas lamang. Sa totoo lang, pinandidirihan nya talaga ang mga mahihirap. Sa ilang mga pagkakataon habang pinag-uusapan namin ang mga proyektong pabahay para sa mga mahihirap, ginamit nya ang salitang SALAULA para ilarawan sila. Naganap na nya ang akto ng pagpapadala ng kanyang “malasakit” sa mahihirap sa pamamagitan ng, halimbawa, paglalaan ng oras at ng porsyento ng budget ng lungsod para sa mga KBL (Kasal, Binyag, Libing) ng mga mahihirap. Nang kami ay nagpaplano para sa MACDA housing project, ang pananaw niya sa issue ng relokasyon ng mga informal settler ay ang bayaran sila nang walang pasakit sa kung saan sila irerelocate basta bakantehin lang nila ang lugar.
    Nang inirekomenda namin ang malakihang workforce development program na magsasama sa mga mahihirap upang sila rin mismo ay makinabang sa mga trabahong mayroon sa lungsod, hindi ito pinayagan ni Binay, at minaliit lamang ito. Hindi siya nagbigay ng alternatibo. Halatang hindi niya gusto ang mga mahihirap na guminhawa. Gusto niya silang habambuhay na nakadepende sa kanya, at nang sa gayon, sila’y pumailalim sa kanyang ganap na kontrol.

    6. Ang pamumuno niya’y 101% patronage politics, o iyong klase ng pulitika na nag-uugat sa utang na loob – bibigyan ka niya ng isang bagay o pabor, at ikaw naman tatanaw ng utang na loob. Walang bahid ng pag-unlad sa kanyang sistema ng pamamalakad. Maaaring may ilang mga innovation siyang pinatupad ngunit ang mga ito’y para sa kaginhawaan niya at ng kanyang pamilya. Binabatikos nya ang administrasyon ni Aquino bilang tamad, mabagal, at palpak. Pero ang mga ginawa nya, bilang Chairman ng Housing at Urban Development Coordinating Council ng nakaraang 5 taon, para maibaba ang mga nakabinbing mga pabahay? Ano ba ang nagawa niya sa mga barangay ng Makati para mapababa ang kahirapan? Bumuti ba ang kondisyong kabuhayan at trabaho sa mga mahihirap na barangay kumpara noong una siyang naging mayor?
    Nang nagsimula ako at ang team ko ng mga proyektong consultancy sa Makati noong 2004, ang bilang ng kahirapan sa Makati ay higit na mas mataas kaysa sa karaniwan kahit saan man sa buong bansa. Hindi natinag si Binay ng katotohanang ito, at mukhang nasiyahan pa. Siguro dahil ibig sabihin nito madali niyang mabobola ang mga mahihirap. NGayon, pagkatapos ng halos tatlong dekada sa ilalim ng mga Binay, ang pangkalahatang kalidad ng buhay sa Makati, lalo na sa mga mas mahihirap nitong 27 barangay, ay hindi rin gaanong bumuti.

    Ito ba ang uri ng taong magiging susunond nating pangulo? Sa tingin ko hindi.

  2. Raissa, is this the last of your writeups on joma sison? too bad, the growing interest in the cpp founder’s
    interview was hijacked by the trending political developments. anyway, it seemed that deafening silence was the party response to revelations abt joma’s adventurist leadership with emphasis on the plaza miranda bombing. didn’t he swear to answer tit for tat the allegations about his bourgoise life in holland and his made in china cpp that has set a world record for waging a winless struggle the past 45 years? notice how dozens of his followers were ordered to rebut every anti-joma statement in your article announcing the forthcoming interview. tsk tsk has cowardly evasion replaced proletarian bravery?

      • good to hear that Raissa! let’s see how the made in china movement fare in the cyber class struggle about to unfold. makabayan units unite, you have nothing to lose but your ignorance !

  3. sometime this week my hometown daily ran a news article debunking jeb bush claim that he was the governor responsible for the great progress in the state of florida during his time. no drama. no exclamation points. just a well researched article that reminded of the way raissa robles writes. fact checking lang. i am still waiting for a similar fact checking article on binay’s claim that he made makati rich and that he can do the same for the rest of the country. a recent letter was referenced in this blog from someone who used to work with binay and who will not vote for him because of what he has come to know about the guy. many opinions have also been expressed on the same theme.
    what i wish for is an article that is not an opinion piece but a fact checking well researched news piece on the facts in the makati story and on the claim of binay that the progress in makati is due to his managerial governing prowess. it is this prowess that he promises to the poor. i made makati rich so i can make you rich.

      • thank you so much for the link. i must have been in another planet when this piece of yours came out. hopefully you or another investigative journalist can do the next piece i.e. ano nga ba ang istorya ng makati? talaga nga bang yumaman ang makati dahil kay binay? dun sa article tungkol kay jeb bush, inilahad ang context nung progress na sabi ni bush ay dahil sa kanya. yun pala, ang progress ay dahil sa… very convincing refutation of bush’s claims. yun ang hinahanap ko., not a direct attack on binay but a presentation of the facts about makati before and during binay terms. thank you again raissa for your piece. brilliant!.

        • It’s true the binays made themselves rich in Makati (AMLC report). In reality, it was the Ayala Corporation “who developed large areas of Makati into a central business districts and residential business subdivisions (gated communities) between 1940s and 1960s. Ayala developed the center of Makati into a mixed-use industrial development now known as the Ayala District, a district composed of Ayala Center, and its surrounding thoroughfares (Ayala Avenue, Makati Avenue, Paseo de Roxas and Sen, Gil Puyat Avenue) which now comprise the Philippines’ financial capital. Ayala Corporation’s residential subdivisions include Forbes Park, Dasmarinas Village, Bel-Air Village, San Lorenzo Village, Urdaneta Village, San Antonio Village, Magallanes Village, Ayala Westgrove Heights and Anvaya Cove.” (wikipedia)

      • not that easy, dalisay. binay has many in his payroll who will defend him to death, uphold his corrupt ways because of the benefits they got: free cakes and flowers on their birthdays, the bill plus high interests charged to the city of makati, the budget taken from the public purse. constructions of overpriced public buildings, their biddings rigged, the companies and business ventures binay got and the people working in them . . . pursuing documents or evidence is so hard as they are so many tiers of concealment, presumably with the connivance of the workers at city hall and others. they too got a cut in the pie. if binay goes, they’ll lose all their perks. binay is not just one man, he’s a system. even members of the judiciary are supposedly in his payroll too, pandering to his whims and protecting him. auditing is problematic, documents are not filed, some are non- existent and could not be found, let alone, traced.

        then binay branched, his family is in it too, he got a son who is recently deposed mayor, 2 daughters in the legislative branch of the government, a wife who is also ex-mayor.

        we are lucky, his one time deputy, mercado, blabbed against him. mercado got documents. and those called to inquiries did not heed call, some went into hiding, maybe hidden by families and friends.

      • its all true what you all say. now we need a true blue news article for the front page of all the leading dailies that is full of facts and figures detailing the rate of progress in makati and surrounding cities before binay’s time. there must be statistics somewhere detailing property values in the various cities before 1986. nothing asserted. nothing anecdotal. lets the numbers tell the story of how progress was made in makati and surrounding cities before 1986 and after 1986. data not words. we have enough words. we a need a data-driven story to appear in newspapers. i am confident that such a story will debunk and refute what binay is asserting.

  4. INQUIRER — ‘Daang matuwid’ or ‘daang kurakot’? Written by Solita Collas-Monsod (04:56 AM August 1st, 2015)

    http://opinion.inquirer.net/87221/daang-matuwid-or-daang-kurakot

    A nice read.

    Excerpts:
    ——————————————————————-
    It’s now official: Mar Roxas is the Liberal Party’s candidate against Jojo Binay for the presidency of the Philippines. “Daang matuwid” vs. “daang kurakot.” The straight and narrow vs. the crooked and corrupt.

    Country first vs. family first.

    I liked the way P-Noy endorsed Mar. He decided on the basis of what he knew rather than on the basis of what he could hope for. That’s P-Noy’s forte: giving a message through story-telling, so the audience is never bored.

    What I learned about Mar, that I didn’t know until yesterday (through P-Noy’s story-telling), is that Mar forbade his family from going into the BPO (business process outsourcing) enterprise so that they could not be said to have taken advantage of a program that he had designed. That was an example of Mar’s integrity. Compare that with a cake-giving program for constituents’ birthdays, with the cakes bought from a member of the family. Or a 13-percent cut from every approved infrastructure project undertaken under your administration. No contest.
    ——————————————————————-

    MY COMMENT. Last paragraph of excerpts: nothing like a good contrast. Indeed good versus evil.

    • “No matter how hard Evil tries, it can never quite match up to the power of Good, because Evil is ultimately self-destructive. Evil may set out to corrupt others, but in the process corrupts itself.” (john connoly)

    • DM VS DK

      @NHerrera

      Nice insight!

      at the end of the day the question is

      saan ka ba,
      daang matuwid o daang kurakot?

    • Kalahari, canadadry,

      Nice acronym: DM-DK for Daang Matuwid – Daang Kurakot. Eventually the good triumphs over evil — there is truth in that. However, we want the good to triumph over evil in the 2015 Election. I am sure our kababayan will go for the DM against DK. Unfortunately, the lure of a bag of rice and sardines or a P500 bill is so tempting to the POOR STRUGGLING among our Kababayan. So, we hope that their better-off relatives who have smartphones and the like somehow gets into social media such as CPM and spread the word.

      • sa akin lang po, okay yan, nherrera. our poor kababayans accepting a bag of rice and a can of sardines though many of them are already receiving monthly pantawid sa gobyerno, helping them upang makaahon sila kahit konti. our poor kababayans may not look much, they have been hardened by life and will accept anything free, but that does not necessarily mean they’re naive and will readily exchange their votes for one time freebies that may not be repeated. the freebies is for their stomach, later on to be flushed down the toilet and then forgotten. their votes is another matter, I’d like to think.

        accept those freebies, kababayans, but hang on to your votes. they cost much more than freebies.

        vote for the tried and tested, not for the hilaw at hindi pa hinog. vote for mar. the freebies and benefits that the public will enjoy later on, after mar becomes president, are legit at hindi patago-tago, hindi nakakasakit sa ulo’t conscience. a one time bag of rice and a can of sardines is nothing compared to the many benefits that a clean government can give, benefits na pangmatagalan, para sa lahat. not just a few.

    • try ko ang isa pang title: daang matuwid o daang makupit?

      try pa, daang matuwid o daang makilo?

      daang matuwid o daang maumit?

      hehehe…

  5. @pelang posted under 50.1.1.1.1 something I just read. It is too good to be missed, and am re-posting with assumed permission of pelang and Raissa —

    pelang says:
    August 1, 2015 at 1:13 pm

    me nag-comment sa isang write-up, tungkol sa prutas na gustong ipagbili ni Poe, ganito; Poe -hilaw pa, Mar hinog na, Binay- Bulok na. ha-ha-ha!

    • sabi pa nga, ang hilaw(di pa gaanong hinog) ay tumatagal.
      yes.
      matagal pa bago kainin.
      dahil mapakla at maasim pa.

      kaso inunahan tayo ng daga.

      sinong kakain ng prutas na kontaminado na?
      ayaw ko.
      hahaha!

      • Nice variation of the theme, “ang prutas na hindi pa hinog ay tumatagal.” Ang tanong ko — sino ang daga na ga-pusa ang laki?

        Ayo ko rin ng prutas na di pa hinog at may mga kagat ng daga. Hahaha!

        • may rabies ba ang dagang yan? or carrier ng black plague? better trap that daga.

          kawawa naman si fruit na hindi pa hinog, iiyak yan, daga come back, I miss your fangs, save me!

        • nagpapahiwatig na nga na iiwan na ng daga ang bubot na prutas.
          hahaha!
          talagang magiging kawawa ang utu-utong prutas na iyan! :)

  6. can’t help to post this…

    “http://www.msn.com/en-ph/news/opinion/building-a-nation-of-whistle-blowers/ar-BBlgZop?ocid=SK2CDHP”

    ys more to be done.

    but the foundation was laid stable on a firm ground of vigilant concerned netizens.

    keep up!

      • yes, the tenor is ala-cpm.
        our voices are now heard.
        and media starts to hear and see.
        sana dumami pa sila…:)
        we can see, the tuwid na daan is getting more illuminated.

      • QUESTION — can one write such an essay about Binay and admired by anyone here at CPM — without hiding under a very thick blanket?

  7. ANG PANAHON NI PNOY AY UMPISA LAMANG, ANG PANAHON NG TUNAY NA LABAN AY NARITO NA

    Halalan na naman ng pagkapangulo . Ang pangarap ng Tuwid na Daan ay hindi laban ni Mar Roxas, nagkataon lang na siya ang umako na maging puno sa pagpapalago ng daan. Narito na tayo sa dating pinaguusapan lamang. Eto tayo ngayon, kuwarenta anyos na, singkuwenta, sisenta, sitenta ang iba otsenta mula ng umalis tayo sa Pilipinas. Saan tayo nakatira ngayon, sa New York, Sa LA, Sa London , sa Vancouver, sa Calgary, sa Seattle. sa Singapore, sa Hongkong, sa Toronto, sa Las Vegas, sa Tel aviv, sa Riyadh, sa Berlin, sa kung saan saan. Puwedeng wag na tayong makialam bahala na sila sa Pilipinas, kaya lang ang hirap matulog na iniisip mong pwedeng may nagawa ka.

    Gusto natin si Roxas ang maging pangulo ng Pilipinas para sa mga kababayan nating hanggang ngayon nag aasam ng ginhawa at maayos na bansa. Simple lang ang gusto ng Pilipino sa isang pangulo, yung may integridad.

    Pero alam nating kulang si roxas ng “star quality”, ang alam lang natin ay ang integridad niya.

    Sawa na tayo sa mga may star quality pero puro porma, sawa na tayo sa magaling magentertain sa atin sa TV sa Pelikula sa stage pero kabi kabila ang nakaw sa bayan. Sawa na tayo sa mga puro pangako puro bola pero salat sa integridad. Kung hindi kaya ni roxas magsalita sa publiko ng nakakaaliw, tayo ang magsalita para sa kanya. Kung hindi kaya ni roxas ang magsayaw at umawit sa ikakatutuwa ng publiko tayo ang magsayaw at umawit . Kung hindi siya makakating sa isang lugar tayo ang tumayo sa lugar niya.
    Pagkat hindi ito laban ni roxas, laban nating lahat ito.

    • @canadadry, well said. It’s time to spread the good side of Mar. Panay naman talaga paghila pababa ang mga naglalabasang kuwento tungkol sa kanya samantalang napakaraming nagawa na. Hindi yung magpapahinog pa pero gusto ng maging pangulo agad-agad.

      Sa mga nagtatrabaho sa BPO like call centers na mga kaibigan ko ay sinasabi ko sa kanila na produkto sila ng nagawa ni Mar. Hindi nila alam yun pero ‘now they know’. Mainam lang na ibalanse at itama ayon sa kung ano ang totoo.